ΑΜΟΡΦΟ

Θα κρύψω το συναίσθημα το αβέβαιο
κάτω απ’ τα λευκά της μοναξιάς μου κριτήρια,
κι ο λόγος θα τρέμει χρόνους την γλύκα
όσο ένας επίλογος άγραφος κι άμορφος θα σταλάξει απ το φτερό της πένας του!
Θέλω να ζήσω και θα τα ακούσω εκείνα τα άσματα που όλοι λένε, μα κανείς δεν πιστεύει!
Μην κοιτάς πια αυτή την αδηφάγα απελπισία, πότε θα βαρεθείς, ακόμα δεν κουράστηκες?
Δες το, καμία μάχη δεν νικήθηκε από μόνη της, τίποτα δεν τελειώνει αν δεν το θες κι αν δεν το δεις!
Θα χαράξουνε ένα πρωί τα πράσινα και τα μπλε του θαλάσσιου παλμού,
και της ψυχής σου τα μαρτύρια θα χυθούν πάνω στο οξύ, και θα ασημώσουν την σιωπή!
Δεν χρειάζονται πολλά, μόνο να δεχτείς ν’ αγκαλιάσεις τα μάτια του άλλου,
και ως το τέλος να μην κουνηθείς!
Ακούμπα την τρέλα και την πάθηση όσο δεν προσπαθεί κανείς
χάνει όλες τις φυλλωσιές και τα άνθη, σαν να μην πέρασε ούτε λεπτό
απ’ όταν ξεπέρασε όσα τον έτρωγαν!
Χίλια κομμάτια έσπασε ο καθρέφτης στα πόδια σου, μ α δες πως σου μοιάζει!