Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

προσπαθω να με κανω να γραψω,να τα βαλω σε μια σειρα.βρεχει εξω,το ακουω και το μυριζω..βραχηκα μεχρι το κοκαλο,μου αρεσε...καλες μερες...καταβαθος ειναι ωραια..δε ξερεις τι ακριβως γινεται,χανεις πραγματα,εισαι απολυτα σιγουρος οτι γινονται γυρω παρα πολλα.τα χανεις.εβγαλες απο μεσα σου εναν εαυτο παραμορφωμενο,ασχημο περα για περα ξενο.κρυωνω,δε θα κλεισω το παραθυρο.να μπει μεσα η βροχουλα..ηρεμη μουσικη,ηρεμη κι εγω..θα ερθουν πολυ ομορφες στιγμες,ειμαι σιγουρη γ αυτο..δε ξερω τι ακριβως προσπαθω να γραψω,τι προσπαθω να μου πω.με το ζορι βγαινουν δυο- τρεις λεξεις.καινουργιοι τοποι,καινουργιες συναντησεις..ποιος ξερει τι θα ερθει..θα περιμενω! μαλλον οχι οχι,θα το κανω εγω να ερθει οτι κι αν ειναι αυτο!νιωθω μια ελευθερια να ξεχυνεται γυρω μου,να με αγκαλιαζει,επιλογες,χρονια,κι αλλες επιλογες.πρεπει να μαθω τα λαθη μου ενα προς ενα,πρεπει καθε μερα να βρεχομαι τοσο πολυ απο την βροχη.θα ξεπλυνω απο πανω μου ολο αυτο τον κακο εαυτο,ολες αυτες τις αχρηστες κουβεντες που ειπα.δε μ αρεσει αυτο που γραφω.δε μου αρεσει καν που το γραφω.δε μου αρεσει που δε μπορω να μου εξηγησω αυτο που εμ μπλεκει.εγωισμος.πεισμα,πολυ πολυ πεισμα.δεν ειμαι αυτο,αυτο ειναι ενα τερας,ενα κουρασμενο,απελπισμενο τερας,σιγουρα οχι εγω.εγω πεταω! εγω εχω τοση ζωη να γεμισω,τοσες μερες να γυρισω, ποσους ανθρωπους να αγαπησω,να πληγωσω, να με πονεσουν κι αυτοι! ανυπομονω, δε μπορω να περιμενω.τωρα αρχιζουν ολα μα ολα. πως αλλιως! πες μου! τι να γραψω πια,τι να μιλησω τι να φωναξω! εδω ειναι ολα! τα βιβλια,οι μουσικες,οι ανθρωποι,αυτα που δεν εχουμε σκεφτει ακομα ειναι εδω! τι παω και ψαχνω,και σκαλιζω,και τραβαω τις λεξεις και τις συλλαβες!εχω ενθουσιαστει,εχω συγκλονιστει! ποσα φιλια εχουμε να δωσουμε ακομα,ποσες φορες θα ξανακλαψουμε,ποσες φορες θα ξαναρχισουμε,θα φαμε τα μουτρα μας,θα ριξουμε τον εγωισμο μας στον πατο!και πολυ αργησαμε!και πολυ το κρατησαμε ολο αυτο! θα φτιαξω εγω τ μερος,και θα βρω τους ανθρωπους,και την καταλληλη μουσικη! θα εινα τοσο καλα! να με μαθει το θεατρο πως να αντεχω! μικρε μου φιλε προσεξε,θα τ βρουμε ολα! δε ξερω γιατι γραφω,δε ξερω γιατι μιλαω,αλλα ξερω τοσο καλα πως το πιο βαθυ σκοταδι ειναι πριν την αυγη..και η δικια μας μερα θα ειναι τοσο φωτεινη και τοσο γεματη! ευχαριστω!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου