Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

the night

Η νύχτα τον γοήτευε. όταν ήταν παιδί, ανέβαινε στην ταράτσα και κοίταγε από κάτω την πόλη μια να κοιμάται, μια να ξυπνάει, έναν κόσμο τεράστιο, τον μύριζε, ήξερε πως άνοιγε τα χέρια του θα τον έπιανε. Ήταν που πάντα αγαπούσε τη θλίψη.

Κάθε βράδυ, πάντα, διάλεγε ένα σημείο στον ορίζοντα, και το κάνει δικό του. Παγώνει για λίγο τον χρόνο, και ζει την ζωη των ανθρώπων του, όσα δεν έζησε, όσο δεν τον πονάνε, εκεί ξέρει πως τον περιμένουνε, και πως κανείς δεν θα τον φιμώσει.

Κάθε βράδυ, στην ταράτσα του επάνω, κοιτάει τα’ αστέρια και τον ουρανό. ψάχνει τρόπους να τον κάνει ένα μικρό μπαλάκι και να τον χώσει στην τσέπη του, να το ανοίγει, να βλέπει το φως, και να μην τους φοβάται τους άλλους. Πιο πολύ απ όλα του άρεσε η μουσική της πόλης το βράδυ. Δεν μπόρεσε ποτέ να καταλάβει τι ήταν, από τι ήταν φτιαγμένη, πως ήτανε δυνατών να ταιριάζει με τα φώτα, πως με τον καιρό είχε γίνει ο διακόπτης της διάθεσης του! Απολάμβανε να κλείνει τα μάτια και να την ακούει, εκεί στο χάραμα, με τον τεράστιο ήλιο να σκιάζει την πόλη, να μπαίνει το φως μέσα από τα κλειστά του βλέφαρα, να βλέπει επιτέλους αυτά που θέλει να δει, αυτά που διάλεξε για κείνον.

Ήταν λειψός, απέραντα μισός κάθε πρωί έγραφε «καληνύχτα» στις ηλιαχτίδες, κι έπρεπε να τα διαγράψει όλα αυτά που τον συγκίνησαν και έκαναν την καρδιά του να χτυπάει σε ρυθμούς γλυκούς, ο κόσμος ο άλλος ποτέ δεν τους ήθελε τέτοιους χτύπους. Έπρεπε να φορτωθεί μια τσάντα στον ώμο, να πάρει τον καφέ του απ’ το κοντινότερο starbucks, και να φάει στην μάπα μια ηλίθια γκόμενα που τα μόνα όνειρα που κάνει έχουν σχέση με την τηλεόραση και με πλατινέ μαλλιά. Αυτά δεν είναι τα αποδεκτά? Αυτά δεν είναι που ποτέ δεν ονειρεύτηκε? Εεε λοιπόν ναι, αυτά είναι! Θα ξυπνήσει την άλλη μέρα, θα τα τσαλακώσει όλα μαζί ,θα τα πετάξει όλα απ την ταράτσα του και μετά θα κάνει ότι ήθελε απ παιδί! Θα κάνει την μεγαλύτερη βουτιά του από τα κάγκελα, και θα βουτήξει στο τελείως δικό του σημείο στον κατάδικο του ορίζοντα, και κάνεις, ποτέ μα ποτέ δεν θα του πει ότι είναι λάθος!

Το επόμενο βράδυ στις ειδήσεις των 20.00, δηλώθηκε αυτοκτονία εικοσιεπτάχρονου νεαρού – πτώση απ ταράτσα εξαώροφης πολυκατοικίας, με τεράστιο χαμόγελο στ χείλια και τα μάτια του να χουν πάρει το χρώμα του νυχτερινού ουρανού.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου